فردی مرکوری

فرِدی مرکوری (به انگلیسی: Freddie Mercury) با نام اصلی فرّخ بُلسارا (به گجراتی: ફ્રારુક બલ્સારા)‏ (۵ سپتامبر ۱۹۴۶ م. در زنگبار - ۲۴ نوامبر ۱۹۹۱ م. در لندن) ترانه‌سرا و خواننده گروه کوئین بود. او از پدر و مادری زرتشتی از پارسیان اهل گجرات در زنگبار به دنیا آمد. او به بیماری ایدز مبتلا شد و در ۴۵ سالگی به علت ذات‌الریه در لندن درگذشت

زندگی

والدین فردی، �بومی� و �جر بولسارا� از پارسیان منطقهٔ گجرات هند بودند که در تقسیمات کشوری دوران استعمار انگلیس در هند به از استان بمبئی وابسته بود. آنان در سپتامبر ۱۹۴۶ در �زنگبار�، صاحب فرزندی شدند که در ابتدا نامش را�فـرّخ� گذاشتند امّا خیلی زود به دلیل تلفظ مشکل این نام نزد اطرافیانشان ـ که تقریباً همگی انگلیسی زبان بودند ـ نام او را به �فردریک� (فِرِدی‌) تغییر دادند. فردی خواهری کوچک‌تر به نام کشمیرا هم داشت. نام خانوادگی آنان از شهر بولسار (والساد)در جنوب گجرات گرفته شده‌است. به عنوان یک پارسی، فردی و خانواده‌اش به مذهب زرتشت اعتقاد داشتند.

پدر فردریک به عنوان تحویلدار دادگاه عالی، در استخدام دولت بریتانیا بود. یک سال بعد خانواده او به هندوستان مهاجرت کردند. موقعیت شغلی پدر او و مسافرت‌های پی در پی آن‌ها ایجاب می‌کرد که فردی به �مدرسه شبانه‌روزی سن‌پیتر� در بمبئی فرستاده شود تا بدین صورت به ثبات و استحکام شخصیت او لطمه‌ای وارد نیاید. او گاه تا دو سه سال والدینش را نمی‌دید. در اینجا بود که نام او نزد دوستان و سپس نزد خانواده‌اش از فردریک به فردی تبدیل شد و همین جا بود که معلّمانش متوجه استعداد عجیب او در موسیقی شدند.

علاقه فراوان فردی به هنر، بخصوص موسیقی موجب شد تا مدیر مدرسه از والدینش بخواهد تا در کلاس‌های موسیقی مدرسه نیز شرکت کند. فردی کلاس‌های پیانو را با جدیت و علاقه فراوان دنبال می‌کرد و در سال ۱۹۵۸ با دوستانش گروه موسیقی راکی به نام The Hectics را تشکیل داد.

زنگبار تا ۱۹۶۴ مستعمره بریتانیا محسوب می‌شد امّا در این سال استقلال خود را به دست آورد. به همین دلیل، زندگی برای فردی و خانواده‌اش مشکل شد و آن‌ها تقریباً با دست خالی و تنها با چند چمدان لباس و مقداری خرده‌ریز راهی اروپا شدند. آنان در خانه‌ای محقر در فلتهام لندن ساکن شدند در آن هنگام مرکوری در ایزلورت پلیتکنیک (کالج وست تایم ) در غرب لندن مشغول تحصیل هنر شد. وی سرانجام دیپلم هنر و طراحی گرافیک خود را از کالج هنر ایلینگ دریافت نمود. همین جا بود که فردی نام خانوادگی‌اش را از بولسارا به مرکوری تغییر داد. مرکوری بعدها از دانش گرافیک خود برای طراحی تاج گروه کووین استفاده کرد.

مرکوری در تمام زندگی خود شهروند بریتانیا باقی ماند. وی برای بدست آوردن هزینه‌های تحصیلی خود به کار فروش لباس‌های دست دوم در بازار کینگستون لندن پرداخت. هچنین کاری در فرودگاه هارترو داشت. دوستانش از وی در آن دوران به عنوان جوانی خجالتی و ساکت مشتاق موسیقی یاد می‌کنند.

فردی در ۱۹۶۹ گروه ایبکس را بنیان نهاد که بعدها به رککیج تغییر نام داد اما بعد از مدتی این گروه شکست خورد؛ او سپس به گروه سور میلک سی ملحق شد با این حال در اوایل ۱۹۷۰ این گروه نیز منحل شد.

در آوریل ۱۹۷۰ به همراه برایان می‌(گیتاریست) و راجر تیلر (درامر) که قبلا در گروه اسمایل عضویت داشت، گروه جدیدی را تشکیل دادند که مرکوری نام کووین را برای آن انتخاب نمود.

مرکوری در دوران کودکی به موسیقی هندی گوش می‌داد و یکی از اولین تاثیرات خود را از خواننده بالیوود لاتا مانگشکار گرفت. بعد از مهاجرت به انگلیس وی به صدای خوانندگانی چون آرتا فرنکلین، هوو، الویس پریسلی، رولینگ استون و بیتلها علاقه نشان داد.

گروه کوئین

در سال ۱۹۷۰ فردی مرکوری، راجر تیلر، برایان می و دوست دیگری به نام مایک گروز، �گروه کوئین� (به انگلیسی: Queen به معنای �ملکه�) را تشکیل دادند. اسم گروه پیشنهاد فردی بود. روز شنبه ۲۷ ژوئن ۱۹۷۰، به‌عنوان روز اوّلین اجرای زنده کوئین به تاریخ موسیقی پیوست. بعضی از مشهورترین آهنگ‌های گروه کوئین عبارت‌اند از: �راپسودی بوهمیی، �ما قهرمانیم� و �چیز کوچک دیوانه‌ای که عشق خوانده می‌شود�.

در اوایل سده ۲۱ میلادی گروه کویین به عنوان دومین گروه پیشتاز موسیقی پس از بیتل‌ها در هزار سال اخیر انتخاب شدند همچنین تک‌آهنگ راپسودی بوهمی نیز به‌عنوان آهنگ منتخب هزاره انتخاب گردید.

دورهٔ زندگی حرفه‌ای

با اینکه مرکوری دارای صدایی باریتون(صدای بین بم و زیر) بود اما هنگام خواندن از صدای تنور(زیرترین نوع صدای مردان) استفاده می‌کرد این حالت تغییر صدا از وی خواننده‌ای متفاوت در اجراهای زندهٔ گروه کویین ساخته بود. خواننده اسپانیایی سوپرانو مونتسرات کاباله که آلبومی مشترک با مرکوری ضبط کرده‌بود صدای وی را متفاوت از صدای دیگران دانسته بود.

ترانه سرا

فردی در مجموع ده ترانه از هفده ترانهٔ جاودان را سراییده راپسودی بوهمی، ما قهرمانیم از جملهٔ آنان است از جمله کارهای منحصر به فرد او اجرای متفاووت موسیقی در سبکهای مختلف است که شامل راک، هوی متال ودیسکو می‌شد

مرگ

در ۲۴ نوامبر سال ۱۹۹۱، فردی با چاپ بیانیه‌ای اعلام کرد که مبتلا به بیماری �است و درست یک روز پس از آن در ساعت ۷ بعدازظهر، مبارزه وی با مرگ پایان گرفت. او در سال‌های آخر، با وجود آگاهی از مرگ زودرس خویش، به‌یادماندنی‌ترین کارهایش را خلق کرد

شنبه 10 اردیبهشت 1390 - 3:49:44 AM